- حسن شمسه(حَ سَ شَ سَ)
شیخ حسن شمسه، او راست: مسرهالعینین به شرح حزب ابی العینین و آن حزب ابراهیم الدسوقی است و شرح به سال 1267 هجری قمری پایان یافته و در اسکندریه 1288 هجری قمری چاپ شده است. (معجم المطبوعات)
معنی حسن شمسه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ شَ سَ)
لغت نامه دهخدا
ابن علی شمسه از صوفیان سدۀ دوازدهم هجری. او راست: ’الرفارف العبقریه فی رجال الطریقه الخلوتیه’. (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ج 1 ص 576)
(حَ سَ نِ شَ سَ)
لغت نامه دهخدا
ابن حسین بن سام، ملقب به علاءالدین. اولین فرمانروا از آل شنسب در غوره (545 هجری قمری)
(حُ نِ شُ تَ)
لغت نامه دهخدا
حسن در غایت صفا و بها:
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهرۀ او آفتاب شست.
سالک یزدی (از آنندراج)
این حسن شسته ای که تو داری نداشت صبح
هر چند گرد چهرۀ او آفتاب شست.
سالک یزدی (از آنندراج)
(حَ سَ مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان کسایر بخش حومه شهرستان بجنورد، 24هزارگزی جنوب باختری بجنورد. کوهستانی، معتدل. سکنۀ آن شش تن، شیعۀ فارسی زبان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
(حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
ابن شرف الدین بقالی عجمی. درگذشتۀ 905 هجری قمری شاعر سلطان. او راست: حاشیه برشرح مطالعالانوار و شرح حکمهالعین و شرح قصاری. (هدیهالعارفین ج 1 ص 288) (کشف الظنون) (رجال حبیب السیر ص 179 و 242) (سبک شناسی ج 3 ص 293) (مجالس النفائس ص 61)
رکن الدین. وزیر شاه شجاع بود. (رجال حبیب السیر ص 78)
رکن الدین. وزیر شاه شجاع بود. (رجال حبیب السیر ص 78)
